De EmTé heeft een tijd lang gebivakkeerd in het ruime vierkante winkelpand aan het Looiershof in Dongen. Het winkelpand heeft daarvoor ook andere huurders gehad zoals Super de Boer en ik dacht ook nog Edah.Op zich is er met de winkel niets mis. Het pand ligt centraal en er is weliswaar gratis parkeergelegenheid, maar dat houdt niet over. In de nabijheid zijn nog drie andere supermarkten gevestigd: de Albert Heijn, de Aldi en de Jumbo. De EmTé is verkocht aan Jumbo; de naam EmTé is daarom ook aan het verdwijnen.
Lange tijd heeft men de schijn opgehouden dat de EmTé winkel vervangen zou worden door een Jumbo. Er hingen banners in de nabijheid van het pand om personeel te werven. Dat vond ik al vreemd. In de EmTé werkte toch al supermarktpersoneel? Maar wellicht waren de plannen met Jumbo als uithangbord een stuk ambitieuzer dan van de voormalige formule. Op 30 maart sloot de EmTé-winkel en de winkel zou omgebouwd worden om nog voor Pasen als Jumbo weer te worden heropend. Dat verbaasde mij eigenlijk ook al. Wat heeft het voor zin om een winkel te openen, waarvan er binnen loopafstand al een andere vestiging is? Concurrentie binnen hetzelfde concept zal niet aan de orde zijn, dus voor de klanten maakt het niets uit waar ze naartoe gaan.
De Jumbodirectie stelde zich wel op een erg laat moment ook deze vraag. Waarom? Met deze duidelijkheid over het antwoord en onduidelijkheid voor de gevolgen zijn vooral de personeelsleden de dupe. Of waren deze allemaal al ontslagen, omdat Jumbo nieuw personeel vroeg? Gezien het antwoord dat Jumbo op zoek gaat naar andere plaatsen of functies voor de voormalige EmTé- medewerkers binnen het concern, lijkt dit van niet.
Ik snapte eigenlijk al niets van de overweging om de EmTé te wijzigen in een Jumbo. Het feit alleen al dat men dit heeft overwogen, doet mij fronsen. Wellicht zit er een langjarig huurcontract op het pand, waardoor men met de rug tegen de muur stond. En heeft de verhuurder water bij de wijn gedaan, om het contract open te breken? Wie het weet kan het zeggen. Voorlopig staat er weer een grote winkel leeg in Dongen. Wellicht is het verstandiger om het pand te slopen en een heel andere meerlaagse woonbestemming terug te plaatsen, met wellicht winkels op de begane grond. Dongen is hard op zoek naar woonruimte in het centrum; misschien is dit een oplossing.
Nu we het toch over woonruimte hebben. Een ander probleem waar we in Dongen mee zitten is de huisvesting van arbeidsmigranten. Er ligt een plan om in het voormalige broederhuis tot wel 100 short-stay arbeidsmigranten te plaatsen. De bestemming van het pand laat een dergelijke invulling toe, zodat de politiek in principe niet kan ingrijpen. De buurt zit er echter niet op te wachten en is erg boos. Uit onmacht probeert men de gemeenteraad voor hun karretje te spannen, maar omdat er geen politieke middelen zijn om dit tegen te houden, kan het gemeentebestuur uitsluitend bemiddelen bij de uitvoering van deze huisvesting om overlast te beperken. Het doet een beetje denken aan de komst van het AZC destijds: enorme ophef en er was toen zelfs een bedreiging van de burgemeester. We hebben 8 jaar dit AZC gehad en er heeft eigenlijk niemand iets van gemerkt.
Arbeidsmigranten zitten hier om te werken voor ons, omdat we het werk in Nederland zelf niet kunnen of willen doen. Toevallig heb ik afgelopen maanden twee klussen in huis uitbesteed via een Nederlands bedrijf. In allebei de situaties werden er Poolse arbeidsmigranten ingezet om het werk bij mij thuis te komen doen. De ploeg van het eerste karwei was die ochtend om half vier vertrokken uit Meijel om op die dag twee klussen te doen. Ze zouden rond 12 uur bij ons zijn. Dat werd één uur. In het Engels werd ik door één van deze jongens gebeld dat het een uur later zou worden. De Poolse jongens kwamen om één uur en waren om 18:30 uur pas klaar om weer terug te gaan naar Meijel. De volgende dag hadden ze weer een klus in Rijsbergen. Ze hadden keurig gewerkt, maar ik schaamde me een beetje. Met reistijd erbij hebben deze jongens 16 uur gewerkt op één dag en dat waarschijnlijk zes dagen per week, en daar heb ik aan meegewerkt. Dat was mij van tevoren niet duidelijk gemaakt. Ze vonden dit persoonlijk overigens geen enkel probleem; hoe langer werken hoe meer verdienen. Ik begrijp wel dat Nederlanders dit niet willen doen.
Maar denk ik door, dan heeft die arbeidsmigrant helemaal geen tijd om rommel te maken, overlast te bezorgen of wat dan ook. Die is blij dat hij zijn bed ziet ‘s nachts. Een bed dat hij misschien wel parttime moet delen met een collega die nachtdienst draait en ’s nachts weg is. De slavernij is in 1863 afgeschaft, maar….
En nu stigmatiseren we de arbeidsmigranten, alsof het criminelen zijn. Inderdaad hebben ze geen beste naam, maar zijn we er als Nederlanders niet zelf schuldig aan dat dit zo ver is gekomen? We willen allemaal voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, maar willen de uitvoerders van het vuile werk niet in onze nabijheid. We hokken ze op in vaak belabberde omstandigheden. En inderdaad, een grote concentratie van ontheemde mensen kan dan zeker leiden tot problemen, al zullen het slechts enkelingen zijn die werkelijk problemen veroorzaken. Als we nu een euro meer per uur betalen voor de arbeid van de arbeidsmigrant en zorgen dat deze mensen daardoor wat betere begeleiding krijgen, dan zullen de uitwassen waarschijnlijk wel uitblijven, zeker in een dorp als Dongen. Ook tolerantie heeft zijn prijs en zijn wij bereid die te betalen? Het antwoord weet ik helaas wel. Onze feodale genen blijven ons namelijk achtervolgen.
KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN