Feminisering

Mijn vader heeft volgens mij nooit een volledige avondmaaltijd gemaakt en ons ook nooit voortgeduwd in een kinderwagen. In het begin van de jaren zestig was de rolverdeling man/vrouw nog heel sterk aanwezig. Mannen zorgden voor het geld en vrouwen voor de kinderen. Vrouwen waren tot 1957 wettelijk handelingsonbekwaam en dat betekende dat ze bijvoorbeeld niets te vertellen hadden over het vermogen van het gezin, de kinderen etc. Zelfs al trouwde ze onder huwelijkse voorwaarden, dan had de man toch het laatste woord.

Deze wet was in 1838 vastgelegd in het eerste Burgerlijk Wetboek, voortvloeiende uit de gedachte dat er maar één kapitein op een schip kon zijn en dat was -volgens het evangelie- de man. Vrouwen verloren ook vaak hun baan als ze huwde. In mijn jeugd kregen we halverwege het schooljaar een nieuwe meester, nadat we met de klas samen het huwelijk van onze juffrouw hadden gevierd. De juf -inmiddels mevrouw- hebben we na het feest nooit meer gezien. Nadat de ongelijkheid in het wetboek was opgeheven wilde het niet zeggen dat de dames als gelijken werden behandeld ten aanzien van mannen. We zijn nu ruim 60 jaar na dato en nog steeds zijn er grote verschillen. Voor dezelfde werkzaamheden worden vrouwen vaak minder betaald, ze zijn ondervertegenwoordigd op belangrijke posities en in vele streng religieuze omgevingen handelt men in de man/vrouwrelatie nog zoals in de oude geschriften is vastgelegd: de vrouw onderworpen aan de man.
Door de toename van inwoners met een strenge religieuze achtergrond, zien we dat er steeds roet in het eten wordt gegooid met betrekking tot de emancipatie van vrouwen. Zo hebben we al jarenlang een liberale opvatting over geboortebeperking en abortus en ineens staat het onderwerp weer op de kaart om hier paal en perk aan te stellen. Schande!
Maar men moet tegenwoordig als vrouw ook helaas rekening houden met zeer conservatieve ideeën over meer frivole zaken zoals het rondlopen in wat meer uitdagende kleding. Voor de conservatieven worden vrouwen dan als hoeren bestempeld, beschimpt en lastiggevallen. Dat is heel jammer. De vertrutting en betutteling slaat toe.
Toch is de opmars van vrouwen niet te stuiten. Het blijkt dat juist vrouwen in veel situaties vaak van nature zaken beter beoordelen dan vanuit het testosteron-beeld van mannen. Daarom zie je een behoorlijke toename van vrouwelijke managers. Kijk je bijvoorbeeld naar de medische sector, dan zie je dat het aantal vrouwelijk specialisten en artsen snel toeneemt. In mijn jonge jaren waren alleen de verplegers en administratieve krachten vrouw, maar tegenwoordig ook de verantwoordelijke artsen. En eerlijk gezegd vind ik dit als man helemaal niet erg.

Gelukkig heb ik in mijn werkende leven best vaak een vrouwelijke leidinggevende gehad. En in alle gevallen beviel me dat prima. Vrouwen hebben in het algemeen niet alleen oog voor het resultaat, maar hebben vaak ook meer belangstelling voor jou als mens en jouw omgeving.
Wat we nu zien is dat vrouwen ook sportief gaan meetellen. Nog niet zo lang geleden werd er nogal meewarig gedaan over vrouwensporten. Fysiek kwamen ze door aanleg tekort en daardoor werd er nauwelijks in vrouwensport geïnvesteerd. Maar sport gaat over een gelijkwaardige competitie en als bij een fysieke sport vrouwen tegen vrouwen sporten, dan kan een wedstrijd net zo spannend zijn als bij mannen. Ik heb een voorbeeld hoe slecht het was gesteld, nog niet eens zo lang geleden. In augustus 2004 waren er de Olympische spelen in Athene en er werd een vrouwenvoetbaltoernooi gehouden. Er werden een aantal wedstrijden gespeeld in Volos. Hier was speciaal voor dit Olympische vrouwentoernooi een stadion gebouwd. We waren in Pilion op vakantie en we kregen voor 5 euro prachtige plekken in het stadion -inclusief heen- en terugreis- aangeboden door de touroperator. Die kaarten waren door het Griekse Olympisch comité aangeboden, om ervoor te zorgen dat er toch nog enig publiek op de tribunes te zien was ten overstaan van de TV-kijkende wereld. Het hielp niet. Slechts een handjevol mensen gingen in op dit aanbod.

Kijken we nu 15 jaar later, dan zien we dat in pakweg 5 jaar het vrouwenvoetbal van een zieltogend amateurgedoetje tot een volledig professionele teamsport is ontwikkeld, en dat de commercie en het grote publiek er nu wel oog voor heeft. De dames zullen ongetwijfeld nog minder verdienen dan hun mannelijke collega’s maar zijn wel in de gelegenheid hier een bestaan uit op te bouwen.

Kijken we naar sport in het algemeen in Nederland, dan zien we dat we vooral successen boeken bij de dames. Doordat de gelijkheid in Nederland tussen mannen en vrouwen in sport zowat verwezenlijkt is, kunnen vrouwen zich beter ontwikkelen. Landen die nog niet zover zijn hebben dan het nakijken en daardoor doen onze vrouwen het nu zo goed.
Al gaat het in Nederland beter, mondiaal hebben vrouwen het in het algemeen in bijna alle gevallen slechter dan mannen. Vooral kansen om door te groeien zijn voor vrouwen kleiner, vaak ook omdat ze als enige de verantwoordelijkheid nemen voor de zorg voor de kinderen.

Wat als de feminisering doorzet?
Vrouwen geloven in het algemeen meer in samenwerking dan in macht. Ik ken geen echte vrouwelijk dictators. Volgens mij zou de wereld er veel beter uitzien.
Maar met het opkomende religieuze fundamentalisme zal deze emancipatie maar moeilijk een vruchtbare bodem krijgen.

Droom dus maar lekker verder, Rinus.