100?

In 2011 mochten we van Rutte en zijn toenmalige minister Schultz van Haegen eindelijk ergens 130 rijden. De halve wereld begon zich toen al af te vragen wat we moesten gaan doen aan de stikstofcrisis en dit was het antwoord van Rutte in Nederland. We mogen harder rijden. Achterliggende gedachte hierbij was dat hij hiermee wisselgeld in handen kreeg als de discussie over stikstof echt gevoerd zou moeten gaan worden. Behalve wat milieuactivisten was heel uitdijend rechts Nederland blij met dit initiatief. Eindelijk mocht dat gaspedaal wat dieper ingedrukt worden en werden we als Nederland wat meer marktconform: van de 40 landen in Europa met een snelheidsmaximering zijn er maar twee waar men harder mag (140) en in de helft van de landen is 130 de norm.

Met die stikstofcrisis wordt het niets voor deze regering. Reductie op zo’n intensief gebed als Nederland raakt de plaatselijke economie en de burger erg diep. Dat is geen fijne boodschap en allerlei sectoren vallen nu over de regering nu maatregelen onontkoombaar zijn, willen we de aarde nog redden. Behalve onze klimaatprobleemontkenners als Forum voor Democratie ziet de rest van Nederland dat er iets moet gebeuren, maar niet bij mij of betaald uit mijn portemonnee.

Die slimme Rutte -boegbeeld van de ondernemers in Nederland- heeft een hekel aan ruzie met zijn vrienden, maar moet een daad stellen om de indruk te wekken dat we dit stikstofprobleem toch serieus nemen. In de pocket had hij de 130 km maximale snelheidslimiet. Ingevoerd in zijn begintijd als premier, kon hij dit zo weer teruggeven, zonder al te veel gezichtsverlies. We gaan met z’n allen maximaal 100 rijden op de snelweg. Minder uitstoot van stik- en fijnstof, minder herrie. Waarom zijn we er niet eerder opgekomen? Ferm gezegd, maar de nuances volgden snel. Nu blijkt dat de 130-norm helemaal niet verdwijnt, maar dat we overdag geen 130 meer mogen rijden. ‘s Nachts blijft de limiet van 130 van kracht. Het resultaat zal met deze maatregel evenmin tot een substantiële vermindering van stikstof- en fijnstofuitstoot leiden. Met 100 km per uur zal de doorstroming van het verkeer beter worden. De snelheid van personen- en vrachtwagens komt dan dichter bij elkaar. Dit zou mogelijk filevorming verkleinen. In theorie klopt het allemaal. Op deze wijze heeft de commissie Remkes Rutte een zakdoekje gegeven voor het bloeden. Rutte pakte dit maar al te graag aan; krokodillenstranen naar zijn VROEM-partij, maar lucht voor de ondernemers. Maar nu de praktijk wat die 100 km betreft. In mijn beleving ontstaan nu juist de files op de plekken waar de snelheid van max 100 naar 130 gaat. Ik rijd nogal eens naar Zeist of Apeldoorn vanuit het zuiden in de spits en daar gebeurt dat erg vaak. En een file is qua uitstoot nog erger dan 130 rijden.

Ervaring van deze week. Ik moest vanuit Zeist naar Dongen dat ongeveer 75 kilometer is en dat je binnen de snelheidslimieten binnen 55 minuten kan rijden. Ik vertrok om kwart over 4 uit Zeist en was om half zeven thuis. Eén uur en drie kwartier van Zeist tot de brug in Gorkum en filevrij vanaf dat punt in een half uur naar huis. Ik heb dus continu in de file gestaan en bij de filewaarschuwingen werden mijn files niet eens genoemd. Nederland is barstensvol en met de oververhitte economie is iedereen tegelijk op pad. De echte oplossing is dat we minder gaan reizen en als we het toch doen dit met het openbaar vervoer doen en dan bedoel ik niet het vliegtuig. Openbaar vervoer is duur om aan te leggen en in te richten, maar zou het alternatief moeten zijn.

Vele banen zijn niet aan plaats gebonden, maar waren dit vroeger wel. Kijk ik naar mijn eigen werk al bedrijfsanalist dan zou ik in mijn eigen beleving maximaal één dag per week op kantoor moeten zijn. En dat is dan omdat je mensen gaat spreken die je niet eerder hebt gezien of waar groepsdynamiek van belang is -zoals een workshop. Dat is zeker niet elke dag aan de orde. Ik kan met behulp van Skype e.d. met schermdeling ruim 80 procent van mijn werktijd vanaf mijn eigen thuiswerkplek doen. Bijkomende voordelen: geen reistijden, betere focus, minder afleiding en betere koffie.

Ik durf te wedden dat er heel veel banen zijn die lijken op mijn baan en waarvan de mensen in principe niet zo vaak aan het verkeer hoeven deel te nemen. Vaak zijn ze ook gedwongen door hun bazen. Ouderwetse bazen geven hun medewerkers leaseauto’s als emolumenten of controleren voornamelijk op aanwezigheid in plaats van op kwaliteit. Daarmee stimuleer je niet dat medewerkers verantwoordelijkheid nemen. Als je een leaseauto hebt gebruik je deze ook voor woon-werkverkeer en is het eigenlijk niet interessant om bijvoorbeeld te gaan carpoolen. Maar verdwijnt het woon-werkverkeer dan rijdt de leasewagengebruiker te weinig kilometers en moet hij zijn auto inleveren. Hier zal de stikstofcrisisbewuste werkgever over moeten gaan nadenken. Net zo goed dat hij of zij moet nadenken over het beschikbaar stellen van thuiswerkplekmogelijkheden.
Het is vrij simpel: door niet te rijden stoot je aanmerkelijk minder stikstof uit. Regering en werkgevers: ga eerst maar eens stimuleren dat we minder gaan rijden.