Vrijheid

Nederland is een land waar vrijheid met een grote V wordt genoten. Op het moment dat iemand zich bedreigd voelt in zijn vrijheid is er discussie. We vinden dat we alles mogen denken en zeggen. Gezien de lompheid van ons volk betekent dit dat we elkaar zonder enige vorm van terughoudendheid qua standpunten de maat nemen en daarbij voorbij gaan aan allerlei gevoeligheden. We staan al jaren bekend om onze ‘fijnzinnige’ omgangsvormen. En we weten het ook altijd beter. En met onze grote bek overrompelen we onze opponenten. Je kunt je voorstellen dat niet ieder volk blij is als ze met ons in overleg of onderhandeling gaan. Tot zover niets nieuws.

Wat verandert is, is de plekken waar wij onze ongezouten mening ventileren. Vroeger kon je nog een stukje in de krant zetten, maar als de toon te bot was, dan was er altijd wel een eindredacteur die ‘censuur’ toepaste. Dan ging het ingezonden stukje niet door.

Tegenwoordig zit er geen filter meer op de meningen van mensen. Heeft een journalist nog ooit geleerd om hoor en wederhoor toe te passen als hij of zij een stukje publiceert; dat principe bestaat niet als een toetsenbordridder en garde gaat op Twitter, Facebook, TikTok of Instagram.
Het gevolg is dat op een bericht met een boodschap of mening op de social media een staart aan reacties komt die of de boodschap geheel afschrijven of onderschrijven. Vaak niet eens met argumenten omkleed, maar wel met persoonlijke sneren en beledigingen. Ook onderling worden er tussen de voor- en tegenstanders woordenwisselingen uitgevochten, gelardeerd met extreme emoticons om de boodschap kracht bij te zetten.

Al snel wordt er bij kritiek gereageerd dat iedereen toch alles mag schrijven, omdat we in ons land toch vrijheid van meningsuiting hebben? In de grondwet staat in artikel 7, lid 1 het volgende: Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. Vervolgens komen er een aantal voorbehouden over radio en TV in de volgende artikelen. De drukpers is inmiddels een synoniem voor het internet, want elk mens met duurzaamheidsgevoel leest zoveel mogelijk digitaal, toch?

Als dit artikel kan worden geïnterpreteerd als belediging, geen fatsoen meer hebben of respect, dan ben ik van mening dat we dit artikel toch moeten gaan aanscherpen.
Je kunt je natuurlijk niets aantrekken van al die bagger onder een bericht, maar toch kan zelfs ik soms niet de verleiding weerstaan om de mening van alle complotdenkers, waanzinnigen of waarheidssprekers tot me te nemen. Prompt word ik dan boos en krijg ook neigingen te reageren. Deze verleiding laat ik meestal gelukkig aan me voorbij gaan. Ik wil de polarisatie niet nog meer voeden.

In de Coronatijd zijn er niet alleen meningen over van alles en nog wat, maar ook nieuwe regels, of dringende adviezen waar onze premier het liever over heeft. De man met de goede bedoelingen gaat vanuit zijn liberale hart ervan uit dat we allemaal zo verstandig zijn om zijn dringende adviezen op te volgen. Maar dan ken je ons nog niet!
Regels zijn ook meningen in de ogen van ons puberale volk. Als lid van de gemeenschap heeft men niet meebeslist over de opgelegde regels, dus gelden ze niet! Vooral ook omdat men het er niet mee eens is, gaat men ze dus niet opvolgen. Dat in artikel 7 wettelijke kaders worden opgelegd gaat aan ieder voorbij. Kloeke pogingen om aanvankelijk hoge straffen op te leggen bij overtredingen van de coronaregels, worden nu teruggedraaid. De waanzinnigen vonden het te gek dat vanwege een andere mening over een ‘griepje’ je een hoge boete en een strafblad kon krijgen. En vervolgens zwicht de politiek.
Zelf ben ik nogal een deugmens en ondanks dat ik vaak een afwijkende mening heb conformeer ik me wel aan de afgesproken regels. Regels geven structuur en duidelijkheid. Daarom vind ik dringende en dwingende adviezen laffe afspraken, waardoor de polarisatie verder wordt gevoed.
Neem een besluit met ferme sancties zodat iedereen weet waaraan hij toe is. Beter een slecht besluit dan geen besluit. Met zo’n eigenzinnig, puberaal volk als het onze, moet je duidelijk zijn met wat je met ze afspreekt.
Helaas leidt dit weer tot juridische tweespalt. De regels worden zo snel ingevoerd dat de juridische basis flinterdun is. Dat betekent weer dat bij het invoeren van de regels de advocaten de messen al aan het slijpen zijn.

Gevolg is dat alles dan weer ter discussie komt.
En het maar gek vinden dat wij nu ineens de grootste brandhaard zijn wat Covid-19 betreft.
Onze eigen IK staat helaas nog op eenzame hoogte in onze vrijzinnige maatschappij.

Wie niet horen wil, moet maar voelen.

 

Beoordeel dit bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *