Ineens was ik ’s nachts in een Tilburgse dienstapotheek beland, nadat mijn schoonvader plotseling onwel was geworden en moest worden afgevoerd naar het ziekenhuis. Gelukkig mocht ik hem ’s nachts weer mee naar huis nemen, maar we moesten nog wel even wat maagbeschermingstabletten gaan halen bij de apotheek. Daar aangekomen bleek het gelukkig niet druk en was ik direct aan de beurt met mijn medicijnbriefje uit het ziekenhuis.
De dienstdoende assistente vertelde mij dat het medicijn voorhanden was, maar niet viel binnen de vergoeding van de zorgkostenverzekering. De kosten bedroegen 27 euro. Ze zei ook dat het medicijn gekocht kon worden als handverkoop. Dan zouden de kosten slechts 11 euro zijn. En omdat het toch niet vergoed werd bespaarde je zo 16 euro. De beslissing was niet moeilijk: doe mij maar die van 11 euro.
Erg bereidwillig om met me mee te denken om mijn portemonnee te sparen was deze apotheekassistente, terwijl ze eigenlijk het businessmodel van haar baas om zeep hielp. Niet om die 16 euro, maar het hele systeem werd met deze transactie ondermijnd. Die 16 euro verschil blijkt te zijn bedoeld om de dienstapotheken in de nachturen open te kunnen houden. Dit heb ik nooit geweten, maar is een systeem dat al enkele jaren bestaat.
Niemand gaat voor zijn lol medicijnen halen in de nacht. Dan is er al iets heel bijzonders aan de hand. De mogelijkheid om dit ’s nachts te doen is omdat het financieel zelfvoorzienend is. En het slachtoffer, de zieke Nederlander, laat zich door wat extra’s te betalen niet weerhouden gebruik te maken van de dienstapotheek. Het is ook niet moeilijk kiezen tussen overleven en een paar euro extra betalen.
Toch heeft het iets wrangs. Dat onze gezondheid gezien wordt als een markt. De dienstapotheek rekent ons extra kosten om zijn personeel ’s nachts te kunnen laten werken terwijl er nauwelijks omzet is. Doet hij dit niet dan kun je nergens terecht. Maar zou onze gezondheid afhankelijk moeten zijn van marktwerking? In alles wat in mij zit zeg ik dat het eigenlijk ridicuul is.
Als ik een medicijn krijg voorgeschreven dan haal ik dit op in de apotheek. De apothekersassistenten moeten wettelijk mij vragen of ik uitleg wil over de medicijnen. Ook bij drogisterijen is het proactief aandringen op advies bij medicijnen verplicht. Het verschil is echter dat een drogisterij een volledig commercieel bedrijf is en geheel niet-transparant de kosten voor dit advies verrekent in de grote hoop. Het is nog nooit voorgekomen dat ik bij een drogisterij gevraagd heb wat eigenlijk dit medicijn doet. Ik vraag me af of ik een deskundig antwoord krijg als ik dit wel zou doen. Het is een moetje zoals een Amerikaanse verkoopster in de winkel altijd zal vragen ”How are you?”., maar er standaard vanuit gaat dat je hierop niet zult reageren.
Bij apotheken gaat de kassa lopen zodra de ongevraagde adviesvraag gesteld wordt. Ook hiervan word ik weer heel verdrietig. De kosten voor het advies worden niet vergoed door de zorgverzekeraar en meestal zijn de uitgebrachte adviezen ook al gegeven door de arts die het medicijn heeft voorgeschreven.
Niemand wordt voor zijn lol ziek en niemand neemt voor zijn lol medicijnen. We betalen ons scheel aan zorgkosten en nog weten we gaatjes te vinden om ons op extra kosten te jagen. En juist de mensen met de meeste medische problemen worden met deze marktwerking het hardste getroffen. Hebben we al te maken met een eigen risico, wat ook de weg naar de apotheek voor sommigen afsnijdt; deze advieskosten komen er nog eens bovenop.
De semi-commerciële apothekers worden in de markt weggezet naast de commerciële drogisten en er is een grijs gebied ontstaan waar de advieskosten in zijn beland. Heel grijs is het dus niet, want de afnemer betaalt. Bij een drogisterij bepaalt de klant wat hij koopt, bij een apotheek is er vaak niet veel vrijwilligs aan. De arts of ziekenhuis schrijft een medicijn voor en de apotheek levert het,
Persoonlijk vind ik dit een verderfelijk systeem omdat het zieke mensen financieel achterstelt. Van dit soort praktijken moeten we af zien te komen. De politiek gaat hierover. Dit stelsel is een voorbeeld van neo-liberaal beleid. Wilt u daarvan af? Volgende maand is aan u de keuze.