Ik ben huis de kok. Zolang ik samenleef met Marjanne is het leeuwendeel van alle bereide maaltijden door mij bedacht, bij elkaar gewinkeld en in de keuken bereid.
Het is een taak die is ontstaan toen de huishoudelijke taken werden verdeeld, zonder dat daar overigens overleg over is geweest. Sommige dingen zijn mijn taak en andere weer van Marjanne. Er is nooit ruzie over.
Ieder doet zijn ding en als iets toch te lang blijft liggen besteden we het uit aan derden.
Het eten maken is dit dus niet iets wat ik leuker vond of goed in was. Langzamerhand weet je best veel hoe het allemaal werkt. De belangrijkste kunst is timing. Zorg dat alles klaar is voor de volgende stap. Niet dat je pas aan de aardappelen begint als de soep al op is. Veelal vond ik het een moetje: iemand moet het doen.
Vaak vroeg ik aan mijn vrouw me te helpen met de inspiratie, maar ook zij kwam dan vaak niet verder dan wat standaardrecepten.
Het werd best wel een beetje saai in de keuken.
Inmiddels bijna 13 jaar geleden heb ik me aangesloten bij een kookclub, waarbij eenmaal in de maand een maaltijd werd bereid op hoog niveau, bedacht door een chefkok die voor de receptuur en de ingrediënten zorgde. Dit was vooral gezellig.
Het niveau van koken op de club is heel wat anders dan wat ik presteer in het dik half uur dat ik door-de-weeks in de keuken sta. Ik heb tijdens de kookclub wel eens drie uur staan ploeteren op een streepje ter verfraaiing van het bord en dat met één veeg van een mes of lepel na 3 seconden was doorgeslikt. Zulke maaltijden maak ik thuis niet. Je leert wel wat technieken die je thuis kan toepassen, maar zelf de gerechten op deze wijze maken is veel te tijdrovend.
Door de Coronacrisis ligt de kookclub al meer dan een jaar op z’n gat, dus mis ik wel de heerlijke maaltijden die we gezellig samen bereidden. De kok heeft nog geprobeerd thuis-doe-het-zelf pakketten te slijten toen hij ons niet meer mocht ontvangen. Een paar keer heb ik dit gedaan.
De resultaten waren prima, maar ik stond van 13:00 uur tot 20:00 uur in de keuken met 59 ingrediënten te spartelen.
Zowel ik als de kok zijn hiermee gestopt. Het is toch echt iets anders als je met een groepje kookt.
Kortom. Het was al saai vanwege Corona en haar lockdowns, en nu was het ook culinair armoe in huize Krijnen. Een zegen werd de operatie waarbij ik een kunstheup kreeg.
Ik zou een aantal dagen of weken niet kunnen koken, dus we hebben om aangemeld bij een thuisbezorgservice van gerechten, die jezelf moet klaarmaken. Vanaf dag één was dit een schot in de roos. Het is een blijvertje gebleken.
We laten voor vier dagen in de week het eten komen en elke dag maak ik de gerechten met veel plezier klaar. Het is enigszins te vergelijken met de kookclub.
De recepten staan op papier en de ingrediënten worden gepast geleverd.
De ingrediënten zijn afgewogen, dus restjes komen bijna niet voor.
Ook wat minder gebruikelijke kruiden en dergelijke zitten in de doos.
Het is wel de bedoeling dat je een soort basis-set aan ingrediënten in huis hebt, zoals peper en zout, wat azijnsoorten, bouillonblokjes en wat typen oliën. Eén keer in de week kiezen mijn vrouw en ik voor vier dagen de maaltijden uit en geven dit door via een app. Je hebt keuze uit zo’n 20 wisselende gerechten. De gerechten zijn balans- of familiegerechten. Je kunt ook kiezen uit vegetarische maaltijden of (tegen meerprijs) een premiumgerecht. In de praktijk is het altijd lekker en gevarieerd.
Je staat ongeveer drie kwartier in de keuken. Dat is geen straf.Sinds een jaar hebben we een fijne, nieuwe functionele keuken en dat helpt ook.
Op dinsdagmorgen worden de maaltijden gekoeld gebracht in een grote doos.Daarin zitten vier open zakken met de ingrediënten. Even checken en opbergen.
Het is altijd compleet en alles ziet er fris en vers uit. Zeker in deze tijden waarbij we contacten moeten vermijden betekent het dat ik nog maar één of twee keer per week naar de supermarkt hoef. Ik hoor in mijn omgeving dat het niet goedkoop is, maar voor ons is dat niet waar.
Er werd best veel weggegooid aan overgebleven etenswaar, omdat de verpakkingen in de supermarkt niet zijn gemaakt op ons eetgedrag. Vaak was het teveel.
Omdat feitelijk dagelijks werd bepaald wat we gingen eten, was er ook geen plan om de inkopen uit de verpakking te halen en op te delen in partjes. Dus we gooien nu heel wat minder etenswaar weg. Vandaar dat de kosten voor ons zeker niet hoger zijn geworden. Daarentegen de afvalberg wel. Alles is zowat verpakt in plastic, hetgeen niet te voorkomen is als je het een paar dagen vers moet houden. Maar al met al zijn we erg tevreden met deze ‘decadente’ service. We eten minder vlees, vaak vegetarisch en we eten gerechten die we nog nooit geproefd of geprobeerd hebben. Nu zijn we beiden gemakkelijke eters. Vandaar dat eigenlijk het altijd lekker is. De recepten zijn goed ingedeeld qua timing en proporties.
Van dit blijvertje heb ik geen spijt.
KLIK OP ONDERSTAANDE KNOP OM DE MIJMERING TE BELUISTEREN