Links is dood

Zolang ik enige politieke notie heb, heb ik links gestemd en de laatste veertig jaar was dat de PvdA. Uit alles blijkt dat ik een sociaal democraat ben en me zo voel en de PvdA was daarvan altijd de thuishaven. De partij heeft in die afgelopen 40 jaar bergen en dalen gekend. De laatste tijd wordt de partij niet meer uit het slop getrokken en blijft het met minder dan 10 zetels een marginale partij. En dat terwijl de partij een programma heeft waar armoedebestrijding, sociale gelijkheid, zorg voor onderwijs en klimaatdoelen als belangrijke aandachtspunten zijn opgenomen. De meeste leden zijn helaas op leeftijd en niet bepaald van plan om ergens water bij de wijn te doen. Dat blijkt ook killing, want telkens kregen de sociaaldemocraten de electorale rekening gepresenteerd als ze weer eens gingen meeregeren met de VVD of CDA.

Ondanks de meerderheid tijdens de ledenraadpleging deze week voor verdere samenwerking met Groen Links, kreeg ik het gevoel dat de urgentie door de oude bestuurderspartij nog niet echt wordt gevoeld. Een groot deel zou een fusie met Groen Links zien als het opgeven van de eigen identiteit. Maar kijk ik alleen maar in de zaal bij Groen Links en bij de PvdA dan weet ik al genoeg. De gemiddelde leeftijd bij Groen Links is minstens 20 jaar jonger. En daar ook dezelfde twijfels: moeten wij, modieuze juppen, met die rooie bejaardenclub verder, waar af en toe het woord ‘kameraden’ nog valt? Als we van links iets mogen verwachten is één partij beter dan die versnippering, dat snapt iedereen, maar begin er maar eens aan met geharnaste leden.

Maar zelfs als de twee partijen volledig zouden fuseren blijft het een middelgrote partij. Net zo groot als de PVV. Met de SP erbij zou het iets worden, maar de Stalinistische partijcultuur daar, zal nooit de behoefte hebben om te gaan regeren. Als het regeerprogramma niet 100% het partijprogramma van de SP is, doen ze niet mee. Kans is dus nul dat je daar iets mee kan beginnen. Maar zelfs als dat zou lukken zou de gezamenlijke partij niet meer dan 25 zetels hebben en daarmee net als 2e partij boven D66 uitkomen.
Ik ben van mening dat men zich niet moet laten verleiden om mee te regeren met rechts. Dan is het de volgende ronde helemaal afgelopen. Een constructief oppositiebeleid brengt op dit moment meer. Ascher werd geslachtofferd voor de toeslagenaffaire, maar bij Rutte glijdt dit er zo vanaf. Er is meer aan de hand.

Links is dood. Linkse idealen zijn altijd gestoeld op samenwerking en iets voor elkaar over hebben. Een maatschappij waar iedereen gelijke kansen heeft en er ook werkelijk gewerkt wordt aan nivelleren. Dat laatste woord heb ik sinds Den Uyl nooit meer op de politieke kalenders gezien. Dat is in het huidige IK-tijdperk ook niet de bedoeling. Naar Amerikaans model staat het individu voorop en met de megafoon die we social media noemen, wordt alle aandacht naar IK getrokken.
Belangrijk wordt hoe je eruit ziet, hoe perfect jouw leventje is, wat we ons kunnen veroorloven. Armoede en ellende zijn keuzes en moeten we ver van ons afhouden en als we er niet onderuit kunnen, dan organiseren we wel een modieuze charity party, waar naast wat centjes voor het goede doel ophalen vooral de gezelligheid en het netwerk centraal staan: kijk mij nu eens gul zijn?

Rechts Nederland, ik bedoel Nederland, vindt het wel belangrijk dat er een goed muziekje komt tijden de F! in Zandvoort. Ze krijgen het voor elkaar toestemming te krijgen dat tienduizenden mensen naar dit evenement kunnen komen ondanks een welig tierende pandemie, maar willen dat artiesten voor nop komen optreden. Artiesten die vanwege dezelfde pandemie al 1,5 jaar werkeloos zijn, omdat er op geen enkele manier tegemoet gekomen wordt aan heropening van de cultuursector, terwijl de sportstadions zo goed als vol zitten. Het betalen van een bandje kan er niet meer vanaf, omdat er zoveel beperkingen zijn en de inkomsten tegen zullen vallen. Een typisch IK-voorbeeld: als jij gratis komt spelen, is MIJN feestje leuker, en verdien IK er mogelijk nog iets mee. Ik begrijp best dat de artiesten dan een middelvinger omhoog steken, omdat ze al 1,5 jaar met de ziel en hun instrumenten onder de arm zitten.

Het liefste houdt rechts Nederland -inmiddels iedereen zowat- de deur op slot, onttrekt zich zoveel mogelijk van internationale verplichtingen en wantrouwt belangrijke samenwerkingsverbanden zoals Europa, de Verenigde Naties en de NAVO. En daar moet zo min mogelijk geld naar toe en als er iets te halen valt: scheppen wat je scheppen kunt.

Ik begin een oude man te worden, met versleten linkse idealen. Ik loop als een verwarde kluizenaar rond in een wereld die mij meewarig aankijkt. Wordt het nog ooit wat op links?

Misschien moet ook ik maar eens wat meer in de spiegel gaan kijken.

 

Beoordeel dit bericht